گرد آوری: دکتر لیلا مظلومی – دامپزشک، مسئول فنی شرکت زاگرس فارمد پارس
بیماری مزمن تنفسی (CRD) با عامل مایکوپلاسمایی، از بیماری های رایج طیور در سرتاسر دنیا و یکی از مهمترین عوامل کاهش راندمان فارم های پرورشی می باشد. معمولا CRD همزمان با درگیری با E-coli اتفاق افتاده و باعث بروز CRD کمپلکس (CCRD) می شود. CCRD از عوامل مهم بالا رفتن میزان تلفات فارم و همچنین کاهش بهره وری غذا (FCE) می باشد.
داروی تیامولین اثر قابل توجهی در کنترل و درمان عفونت های مایکوپلاسمایی در طیور دارد ولی استفاده گسترده از آنتی کوکسیدیوزهای یونوفوره که با تیامولین تداخل دارویی و ناسازگاری دارند، امکان تجویز تیامولین را با مشکل روبرو کرده است. از این رو باید از تیامولین با دوزهای پایین تر در جیره استفاده کرد تا این مشکل بر طرف گردد. ثابت شده است که مصرف تیامولین به مقدارppm 30در دان در مصرف همزمان با یونوفوره هایی نظیر سالینومایسین، موننسین و ناراسین از لحاظ تداخل دارویی مشکلی ایجاد نکرده و علائم ناسازگاری آنها بروز نمی کند.
مطالعاتی که طی سالهای مختلف انجام شده اند نشان داده اند که تیامولین و تتراسایکلین ها با هم بر علیه مایکوپلاسماها اثر سینرژیک دارند و علائم بیماری و تلفات ناشی از CRD را بسیار کاهش داده و باعث بهبود قابل ملاحظه عملکرد طیور می شوند.
هدف از انجام این مطالعه ارزیابی مقدار اثر ترکیب تیامولین و تتراسایکلین ها در دوره های سنی مختلف در حضور موننسین و سالینومایسین برای پیشگیری از CRD و CCRD می باشد.
